http://nl.wikipedia.org/wiki/Escorial
Dit is een link naar Wikipedia met informatie in het Nederlands over het paleis Escorial, dat we gaan bezoeken op de heenreis naar Valladolid. Er staan ook een aantal videos van het Escorial op Youtube. Het is een paleis en klooster van Philips de tweede, die ooit nog onze koning was. Hij werd geboren in Valladolid op 21 mei 1527 en overleed in het klooster van San Lorenzo de Escorial op 13 september 1598, toen 71 jaar. In het Pantheon van het Escorial worden nog steeds Spaanse koningen begraven.
Ik ben twee keer in het Escorial geweest, een keer in de zomer, toen was het heel warm en een keer in de winter en toen sneeuwde het. Ik weet niet precies waarom maar ik vond dat er een heel speciale sfeer was in het dorp San Lorenzo en in het paleis. Dat komt ook omdat het op zo’n bijzondere plaats is– het ligt middenin de Sierra de Guadarrama - en omdat het zo’n on-Spaans gebouw is.
En de geschiedenis is zo boeiend. Felipe II, Philips II heeft er 40 jaar gewoond. Hij was een ziekelijke man, afkomstig uit het geslacht Habsburg. In dat geslacht werden huwelijken binnen de naaste familie gesloten om het machtsnetwerk bij elkaar te houden. Dat lukte, maar de Habsburgers betaalden een prijs voor die incestueuze relaties, hadden allemaal een te ver uitstekende onderkaak en Philips leed aan allerlei kwalen, waaronder jicht, en had altijd veel pijn. Hij bracht veel tijd in bed door en hij omringde zich graag met dwergen en imbecielen, die woonden allemaal in dat paleis. Hij was erg gelovig. Hij verzamelde oude boeken – wiegedrukken die te zien zijn in de bibliotheek.
Je kunt er zijn slaapkamer zien, en zijn troon, helemaal niet zo imposant, gewoon een klein stoeltje.
In zijn slaapkamer bevindt zich een luikje waardoor hij de mis kon volgen in de kerk, vanuit zijn bed.
En die zieke man moest een rijk regeren „waar de zon nooit onder ging“, zo groot was het. Hij had oorlog met de Nederlanden, de Turken, met Engeland en conflicten in Frankrijk, Italië en het koloniale rijk van Spanje, Zuid Amerika en de Filipijnen (naar hem genoemd :Filipinas)
In „De omweg naar Santiago“ van Cees Nooteboom, p. 142: schrijft hij over Koning Philips:
Letterlijk wormstekig en rottend (hij leed aan syfillis) stierf hij in zijn bedompte kamertje in het Escorial, het paleis dat hij liet bouwen en dat zijn vreemde ziel weerspiegelt, een fort en een klooster, een bars vierkant, gebouwd naar het model van een rooster, het rooster waarop de Heilige Laurentius levend geroosterd was… Hier had hij gelegen, als een spin in zijn web. Van hieruit liepen onzichtbare draden naar alle uithoeken van zijn wereldrijk, hier was ook over onze geschiedenis beslist …
Dit is een link naar Wikipedia met informatie in het Nederlands over het paleis Escorial, dat we gaan bezoeken op de heenreis naar Valladolid. Er staan ook een aantal videos van het Escorial op Youtube. Het is een paleis en klooster van Philips de tweede, die ooit nog onze koning was. Hij werd geboren in Valladolid op 21 mei 1527 en overleed in het klooster van San Lorenzo de Escorial op 13 september 1598, toen 71 jaar. In het Pantheon van het Escorial worden nog steeds Spaanse koningen begraven.
Ik ben twee keer in het Escorial geweest, een keer in de zomer, toen was het heel warm en een keer in de winter en toen sneeuwde het. Ik weet niet precies waarom maar ik vond dat er een heel speciale sfeer was in het dorp San Lorenzo en in het paleis. Dat komt ook omdat het op zo’n bijzondere plaats is– het ligt middenin de Sierra de Guadarrama - en omdat het zo’n on-Spaans gebouw is.
En de geschiedenis is zo boeiend. Felipe II, Philips II heeft er 40 jaar gewoond. Hij was een ziekelijke man, afkomstig uit het geslacht Habsburg. In dat geslacht werden huwelijken binnen de naaste familie gesloten om het machtsnetwerk bij elkaar te houden. Dat lukte, maar de Habsburgers betaalden een prijs voor die incestueuze relaties, hadden allemaal een te ver uitstekende onderkaak en Philips leed aan allerlei kwalen, waaronder jicht, en had altijd veel pijn. Hij bracht veel tijd in bed door en hij omringde zich graag met dwergen en imbecielen, die woonden allemaal in dat paleis. Hij was erg gelovig. Hij verzamelde oude boeken – wiegedrukken die te zien zijn in de bibliotheek.
Je kunt er zijn slaapkamer zien, en zijn troon, helemaal niet zo imposant, gewoon een klein stoeltje.
In zijn slaapkamer bevindt zich een luikje waardoor hij de mis kon volgen in de kerk, vanuit zijn bed.
En die zieke man moest een rijk regeren „waar de zon nooit onder ging“, zo groot was het. Hij had oorlog met de Nederlanden, de Turken, met Engeland en conflicten in Frankrijk, Italië en het koloniale rijk van Spanje, Zuid Amerika en de Filipijnen (naar hem genoemd :Filipinas)
In „De omweg naar Santiago“ van Cees Nooteboom, p. 142: schrijft hij over Koning Philips:
Letterlijk wormstekig en rottend (hij leed aan syfillis) stierf hij in zijn bedompte kamertje in het Escorial, het paleis dat hij liet bouwen en dat zijn vreemde ziel weerspiegelt, een fort en een klooster, een bars vierkant, gebouwd naar het model van een rooster, het rooster waarop de Heilige Laurentius levend geroosterd was… Hier had hij gelegen, als een spin in zijn web. Van hieruit liepen onzichtbare draden naar alle uithoeken van zijn wereldrijk, hier was ook over onze geschiedenis beslist …